Initiatiefnemer van Buddies

Op 17 februari 2011 overleed een avonturier en een bijzonder mens. Louis van de Moosdijk, nog maar 47 jaren jong, was gesloopt door eerst nierkanker en later uitzaaiingen naar lever en longen.

Hij kwam uit een gezin dat wel heel erg door deze vreselijke ziekte werd getroffen. Zijn vader overleefde neus-keelkanker en prostaatkanker, zijn moeder baarmoederhalskanker en zijn zus borstkanker.

Louis stierf in de armen van zijn jonge tienerzonen Luuk en Mees en Anne, de vrouw met wie hij vijftien intens gelukkige jaren had beleefd. Hij kreeg de begrafenis die hij wenste, zoals hij het samen met Anne had bedacht.

Het werd een mooi, warm, zacht en zuiver afscheid. Gekleed in het shirt van het Nederlands voetbalelftal dat hij voor vaderdag nog van zijn jongste had gekregen. Zijn lichaam werd bedekt door zijn parachute.

Het werd meteen ook een afscheid met een nieuwe geboorte, want Louis liet een prachtig initiatief na. In de laatste maanden van zijn leven besloot hij om een stichting op te richten die stervensbegeleiding dichter bij de mensen moet brengen.

 ‘Weet je’, had hij tegen Anne gezegd, ‘in vrijheid kunnen praten over de dood is niet veel mensen gegeven. Voor alles is er een coach, een therapeut en noem maar op, behalve voor mensen die dood gaan, terwijl dood gaan toch de grootste zekerheid van het leven is’.

Louis had zelf bij het Nederlands Instituut voor Stervensbegeleiding een opleiding stervensbegeleider gevolgd. Het was zijn wens om het sterfproces dichter bij de mens te brengen, hen op de een of andere manier aan de hand te nemen.

Een beter leven voor ernstig zieke mensen in hun laatste levensfase, dát was de laatste wens van Louis van de Moosdijk. Anne beloofde hem dat zij dit gedachtegoed verder zou vertegenwoordigen en uitbouwen.

Dat gebeurt nu dankzij ‘Buddies’.